کد مطلب:18993 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

واژة «قاهر» و «قهّار» به چه معناست؟

واژة «قاهِر» و «قَهّار» از ماده «قهر» به گفته «مقائيس اللغه» در اصل به معني غلبه و برتري است، و لذا به سنگهاي محكم «قَهْقَرْ» گفته ميشود، و به گفته «مفردات» قهر به معني «پيروزي» توأم با «ذليل ساختن طرف مقابل» است، و لذا در هر يك از اين دو معني به كار ميرود، و به گفته «خليل بن احمد» در كتاب «العين» قهر به معني غلبه و گرفتن كسي يا چيزي از طرف بالا است، همين معني در «لسان العرب» و «تاج العروس» آمده است.



واژه «قاهر» و «قهار» هنگامي كه در مورد خداوند به كار ميرود به معني غلبه بر تمام جباران و تسلط كامل بر تمام مخلوقات جهان و ناتواني همه آنها در برابر اراده و فرمان او است، به گونهاي كه هيچ موجودي نميتواند مانعي در برابر خواست و مشيت او ايجاد كند، منتهي «قهار» از آنجا كه صيغه مبالغه است همين معني را با تأكيد و اهميت بيشتر بيان ميكند.



پيامي كه اين دو وصف الهي براي بندگان مومن دربردارد اين است كه هرگز از قدرت خود مغرور نشوند، بنياد ستم ننهند، و خود را مسلط و پيروز ندانند كه غرور سرچشمه بسياري از بدبختيها و شكستها در طول تاريخ بوده است، بلكه بايد خود را مقهور اراده خداوند بشمرند و بدانند توانائي آنها در برابر اراده خداوند كمترين تأثيري ندارد، و بيشك توجه به قاهريت و قهاريت خداوند ميتواند انسان را از تندرويها به هنگام پيروزي بازدار.

---

پيام قرآن ج 4


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران